SEA | Konferencja: Empowering Euro-Atlantic Security – New Challenges, Threats and Opportunities

Konferencja: Empowering Euro-Atlantic Security – New Challenges, Threats and Opportunities

Posted at h in Bez kategorii by 0 Comments

Informacja z Konferencji „Empowering Euro-Atlantic Security: New Challenges, Threats and Opportunities” z udziałem Ambasadora Jerzego M. Nowaka, wiceprzewodniczącego Rady Wykonawczej Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego oraz prof. A.D. Rotfelda, zorganizowanej z okazji Prezydencji Polski w Radzie UE 17 października 2011 r. w Helsinkach.

Zaproszenie na konferencję:

Conference on

Empowering Euro-Atlantic Security –

New Challenges, Threats and Opportunities

Monday 17 October 2011 at 14.00–20.00

in Wanha Satama, address: Kanavakatu 5, Helsinki, Finland

14.00–14.10 Welcoming remarks

H.E. Janusz Niesyto

Ambassador of Poland, Embassy of the Republic of Poland in Helsinki

Mr Pertti Salolainen

Minister (Hon.), Vice-Chair of the Foreign Affairs Committee in Parliament of Finland, Vice-Chair of the Atlantic Council of Finland

14.10–15.40 SESSION I: Development of EU´s Common Security and Defence Policy:

EU-NATO Co-operation

Common Security and Defence Policy as a guarantor of the EU integrity
Future development of the EU battle groups
Pooling and sharing initiative in the EU´s Common Security and Defence policy development
EU-NATO co-operation – Common operations?

Chair: Mr Pertti Salolainen, Minister (Hon.),Vice-Chair of the Foreign Affairs Committee in Parliament of Finland, Vice-Chair of the Atlantic Council of Finland

Speakers:

Mr Ryszard Demczuk, Vice-Admiral, Deputy Commander, Joint Anti-Corruption Task Force, NATO HQ, Kabul, Afghanistan (until Aug 2011)
Mr Rastislav Kacer, President of the Slovak Atlantic Council, former Secretary of State in the Ministry of Defence
Mr Sven Mikser, Member of the Estonian Parliament, Leader of the Social Democratic Party (SDE) in Estonia, Chairman of the Estonian Atlantic Treaty Association, Former Minister of Defence of Estonia
Dr Teija Tiilikainen, Director, The Finnish Institute of International Affairs

15.40–16.00 Coffee

16.00–16.45 Keynote speech:

Dr Erkki Tuomioja,Minister for Foreign Affairs of Finland

16.45–18.15 SESSION II: NATO-Russia: Euro-Atlantic Security Community?

NATO–Russia partnership after NATO´s Lisbon summit
In search for new rules, goals and principles
How to reconcile the fears and hopes of the West and Russia?
European security – In search for place for Russia

Chair: Professor Adam D. Rotfeld, Former Minister for Foreign Affairs of Poland

Speakers:

Dr Tuomas Forsberg, Professor, University of Tampere
Mr Petr Kolar, Ambassador of the Czech Republic to Russia, former Deputy Minister of Foreign Affairs
Dr Jerzy M. Nowak, Vice-Chair of the Polish Euro-Atlantic Association, former Permanent Representative of Poland to NATO
Mr Robert Pszczel, Director of NATO Information Office in Moscow

18.15–18.20 Closing remarks

18.20–20.00 Cocktails

The conference is co-organised by the Atlantic Council of Finland and Embassy of the Republic of Poland in Helsinki. The conference is highlighting the Polish Presidency of the EU Council. The language of the event is English.

Conference is organized in partnership with

______________________________________________________________________________________

Finlandia, to jeden z nielicznych członków Unii Europejskiej, który nie jest członkiem Sojuszu Północno-Atlantyckiego. Przyczyn takiej decyzji jest kilka, m.in. niskie poparcie społeczne dla NATO-tylko ok. 25% w 2011 r. (w Polsce 80% społeczeństwa popiera członkostwo w Sojuszu), bliskość Rosji oraz dbałość o wyjątkowo dobre relacje dwustronne z Rosją (która niechętnie widzi Finlandię w NATO), niechętne NATO rządzące elity polityczne (część partii centrum oraz fińscy socjaldemokraci-ostatnie kilkanaście lat), a także względy historyczne. Sami Finowie niechętnie też mówią o członkostwie w Sojuszu twierdząc, iż posiadanie własnej armii i własnego systemu obronnego daje im większe poczucie bezpieczeństwa. Chociaż obecny rząd wyklucza starania o uzyskanie członkostwa w NATO w ciągu najbliższych czterech lat, to jednak współpraca z NATO jest jednym z priorytetów w fińskiej polityce obronnej. Finlandia aktywnie uczestniczy w programie Partnerstwo dla Pokoju oraz wspólnie z innymi członkami NATO w wielu operacjach pokojowych i misjach stabilizacyjnych, m. in w Kosowie i Afganistanie. Finowie popierają także kierunek zmian w NATO po przyjęciu Nowej Koncepcji Strategicznej w Lizbonie w 2010 r. oraz strategiczne partnerstwo NATO-Rosja. Niektórzy eksperci twierdzą, iż dostosowanie fińskich struktur wojskowych do NATO jest tak duże, że w praktyce wystarczyłoby zaledwie kilka miesięcy na pełną integrację. Aktualna sytuacja może się jednak zmienić po wyborach prezydenckich w styczniu 2012 r. i wygranej Sauli Niinisto (kandydat fińskiej partii konserwatywnej), który prowadzi w sondażach (ponad 50%) od wielu miesięcy, a który od wielu lat jest zwolennikiem członkostwa Finlandii w NATO, podobnie jak inni członkowie jego partii. Zatem warto z uwagą przyjrzeć się Finlandii, jednemu z najbogatszych krajów Unii Europejskiej, który od wielu lat prowadzi własną, niezależną politykę bezpieczeństwa i obrony.

Anna Pełka, wiceprezes SEA

17 października 2011 r. Fińskie Stowarzyszenie Atlantyckie wspólnie z Ambasadą RP w Helsinkach we współpracy ze Stowarzyszeniem Euro-Atlantyckim w Warszawie zorganizowali w prestiżowych salach helsińskiego „Wanha Satama” Konferencję pt.”Empowering Euro-Atlantic Security – New Challenges, Threats and Opportunities”. Podczas Konferencji programowe wystąpienie nt. relacji transatlantyckich wygłosił minister spraw zagranicznych Finlandii Erkki Tuomioja (omówienie wystąpienia ministra w materiałach konferencyjnych). Podczas dwóch paneli konferencyjnych odbyła się dyskusja m.in. nt. nowej inicjatywy poświęconej bezpieczeństwu euro-atlantyckiemu, której przewodniczył prof. Adam Daniel Rotfeld oraz nt. możliwości współpracy NATO-UE, w tym dalszego rozwoju Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. W Konferencji uczestniczyli m.in. eksperci i znawcy problematyki bezpieczeństwa międzynarodowego z Estonii (S. Mikser, b. minister obrony narodowej Estonii), z Republiki Czeskiej (P. Kolar, ambasador RC w Moskwie), z KG NATO (R. Pszczel, dyrektor Biura Informacji NATO w Moskwie), a także z Polski (JM Nowak, wiceprzewodniczący Rady Wykonawczej Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego w Warszawie oraz b. ambasador RP przy NATO, a także admirał R. Demczuk, przedstawiciel polskich Sił Zbrojnych w ISAF w Kabulu). Stronę fińską reprezentowała m.in. Teija Tiilikainen, szefowa Instytutu Spraw Międzynarodowych w Helsinkach, P. Salolainen, wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych w fińskim Parlamencie oraz prof. T. Forsberg, znawca problematyki bezpieczeństwa międzynarodowego i Rosji z Tampere University.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż Finowie odnotowali inicjatywę weimarską (wspólny list Niemiec, Francji i Polski), popierając w wystąpieniu ministra sz jej główne założenia nt. lepszej współpracy UE-NATO, bardziej efektywnego planowania i koordynacji działań w sferze cywilnej i militarnej oraz rozwoju grup bojowych w ramach UE. Z dyskusji pomiędzy ekspertami wynikało jasno, iż lepsza współpraca pomiędzy NATO i UE jest niezbędnym i koniecznym elementem w działaniach operacyjnych, w które zaangażowana jest zarówno UE, jak i NATO. Zwrócono też uwagę, iż Traktat Lizboński stworzył bardzo dogodne instrumenty do takiej współpracy w postaci utworzenia stanowiska Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, jednak zupełnie inną kwestią jest efektywność działań podejmowanych przez C. Ashton, aktualnie zajmującej powyższe stanowisko. Zaapelowano o więcej współpracy i koordynacji, a mniej konkurencji pomiędzy UE a NATO. Paneliści podkreślali także, iż w dalszych pracach nad Wspólną Polityką Bezpieczeństwa i Obrony należy pamiętać, iż bez wyraźnego przywództwa politycznego, dalsza dyskusja będzie bezproduktywna, a w chwili obecnej nie ma chętnych w UE, aby podjąć się tego trudnego zadania (nie są tym zainteresowane ani Niemcy, ani Francja). Zdaniem części ekspertów, w tym T. Tiilikainen z Fińskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, CSDP jako koncepcja polityczna potrzebuje jeszcze 2-3 lata, aby została wyposażona w dodatkowe instrumenty, umożliwiające efektywne działanie. Konsekwentnie zmniejszające się wydatki na obronność w większości krajów UE i NATO także powinny być istotnym impulsem do dalszego rozwoju CSDP oraz do zacieśniania współpracy pomiędzy UE a NATO.

W części debaty poświęconej relacjom Rosji z NATO, prof. A. D. Rotfeld przedstawił nową inicjatywę grupy intelektualistów i akademików, poświeconą koncepcji bezpieczeństwa euro-atlantyckiego (należy zwrócić uwagę na stosunkowo nowe pojęcie w dyskusji na międzynarodowych forach w tej dziedzinie: Euro-Atlantic Security Community). I. Ivanov (b. minister sz po rosyjskiej stronie), W. Ischinger (b. wiceminister, b. amb Niemiec w USA po stronie niemieckiej) oraz S. Nunn (b. senator USA po stronie amerykańskiej), którzy przewodniczą tej inicjatywie pod auspicjami EASI Carnegie Endowment w Moskwie i w Waszyngtonie, oferują innowacyjne podejście w wypracowaniu nowej architektury bezpieczeństwa międzynarodowego, tak aby nowa koncepcja była wolna od podziałów na bloki i szare strefy. Kluczowym elementem w tej dyskusji jest dialog pomiędzy USA a Rosją oraz Rosją a NATO w trójkącie Moskwa-Waszyngton-Bruksela, dialog prowadzony w oparciu o wzajemne porozumienie i współpracę, a nie rywalizację. Inicjatywa nie powstała w wyniku decyzji administracyjnej, jest natomiast intelektualnym wyzwaniem, mającym na celu zdefiniowanie nowych celów/zadań/koncepcji w sferze bezpieczeństwa międzynarodowego. Dotychczasowe wyniki prac mają zostać ogłoszone podczas dorocznej Konferencji nt. bezpieczeństwa w Monachium w lutym 2012 r. Eksperci zgodnie podkreślili, iż aktualnie jest dobry klimat do zacieśniania relacji z Rosją, także w sferze bezpieczeństwa międzynarodowego, jednakże nieustannie należy pracować nad poprawą wzajemnej atmosfery współpracy oraz zwiększeniem wzajemnego zaufania wszystkich partnerów wobec siebie. Część ekspertów uważa, w tym JM Nowak, iż dialog z Rosją w sferze bezpieczeństwa należy prowadzić głównie w oparciu o wspólnotę wzajemnych interesów, co w dłuższym okresie powinno spowodować wzrost zaufania. Przedstawiciel NATO R. Pszczel przypomniał, iż Szczyt NATO w Lizbonie w 2010 r. dał impuls oraz umożliwił współpracę pomiędzy NATO a Rosją w nowej formule strategicznego partnerstwa.

Finlandia, która nie jest członkiem NATO, ale dla której relacje z Rosją są niezwykle ważne, z przychylnością wypowiada się o zacieśnieniu współpracy pomiędzy NATO a Rosją. Minister E. Tuomioja (Fińska Partia Socjaldemokratyczna) w wystąpieniu podkreślił także, iż aktualny program rządu wyklucza rozmowy o członkostwie Finlandii w Sojuszu w ciągu najbliższych czterech lat (W materiałach konferencyjnych link do wystąpienia Ministra E. Tuomioji oraz program Konferencji). Na szczególną uwagę zasługuje opinia P. Salolainena, wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych w fińskim Parlamencie, który przewodniczył sesji NATO – UE, który przyznał, iż on osobiście oraz wielu prominentnych członków Narodowej Partii Koalicyjnej – (fińscy konserwatyści) od wielu lat są zwolennikami członkostwa Finlandii w NATO. Członkostwo Finlandii w NATO popiera także prowadzący w sondażach (ok. 50%) na urząd prezydenta kandydat konserwatystów S. Niinisto, jednakże ze względów politycznych oraz niskiego poparcia Finów dla członkostwa ich kraju w Sojuszu, kwestia ta nie będzie przedmiotem ani kampanii wyborczej, ani publicznej debaty w Finlandii.

AP, Helsinki 20 października 2011 r.

– Omówienie wystąpienia Ministra Spraw Zagranicznych Finlandii dr Erkki Tuomioji.

Konferencja: Empowering Euro-Atlantic Security – New Challenges, Threats and Opportunities

Konferencja: Empowering Euro-Atlantic Security – New Challenges, Threats and Opportunities

No Comments