SEA | Stanisław Onyszkiewicz
3
archive,paged,author,author-antoniw,author-3,paged-29,author-paged-29,ajax_fade,page_not_loaded,,vertical_menu_enabled,side_area_uncovered_from_content,qode-theme-ver-9.4.1,wpb-js-composer js-comp-ver-4.11.2.1,vc_responsive,mob-menu-slideout-over
 

Author:

Współczesny terroryzm międzynarodowy stanowi zagrożenie o globalnym charakterze. Polska – jako uczestnik międzynarodowej koalicji antyterrorystycznej – narażona jest na potencjalny atak w coraz większym stopniu. Jedną z form zamachów są uprowadzenia osób i przetrzymywanie ich jako zakładników, co niejednokrotnie prowadzić może do ich śmierci. W takich sytuacjach niezbędne może okazać się wykorzystanie strzelca wyborowego i oddanie przez niego tzw. strzału ratunkowego – oddanie strzału w kierunku napastnika w taki sposób, aby uratować bezpośrednio zagrożone życie ofiary. Bardzo często jest to strzał powodujący śmierć napastnika.

Pół roku po przyjęciu nowej Koncepcji Strategicznej Sojusz Północnoatlantycki zmaga się z poważnymi problemami. Najważniejsze dotyczą trzech kwestii: reakcji na skutki kryzysu finansowego, celów i przebiegu operacji libijskiej oraz konsekwentnej realizacji strategii w Afganistanie. Polska opinia publiczna nie ma jednakże całkowitej jasności co do stanowiska władz polskich w tych sprawach a czasem otrzymuje niezbyt spójne sygnały, nie wiadomo, czy są w tych sprawach polskie propozycje konstruktywnych rozwiązań.

W ostatnich latach w Europie pojawiły się poglądy wyrażające wątpliwości na ile trwała jest obecność militarna Stanów Zjednoczonych w Europie. Jeszcze w końcu lat 1980-tych w Europie stacjonowało ok. 300 000 żołnierzy amerykańskich. W 2004 r. było ich 116000, a w 2010 r. 79 636.

Uwaga europejskiej i światowej opinii publicznej skupia się na ogół na strategicznej broni jądrowej, a więc tej, która przeznaczona jest do zadania miażdżących uderzeń, mających powalić przeciwnika i zakończyć pomyślnie wielki konflikt, bądź też uchronić dysponenta tej broni przed strategiczną porażką. Jest to więc broń nie tylko o wielkiej sile rażenia ale też sprzęgnięta ze środkami jej przenoszenia umożliwiającymi zadanie uderzeń na wielkie, także międzykontynentalne odległości.

Polska stoi obecnie przed koniecznością, podjęcia decyzji odnośnie dalszej modernizacji a przede wszystkim wzmocnienia swojego systemu obrony powietrznej. Po zrealizowaniu, pierwszego etapu wzmocnienia obrony powietrznej jakim był zakup myśliwców F-16, stajemy obecnie przed koniecznością dokończenia tego procesu, poprzez dostarczenie Siłom Zbrojnym RP, naziemnego elementu obrony powietrznej, jakim jest system obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej.

SEA